Isang malungkot at nakakabagbag-damdaming kwento ang bumalot sa buong bansa nang pumanaw si Mercy Sunot, isang kilalang personalidad sa mundo ng telebisyon at komunidad. Ayon sa mga ulat, bago pumanaw si Mercy, ipinakita nito ang isang emosyonal at makulay na huling sandali sa pamamagitan ng isang awit na nagbigay ng maraming alaala sa kanyang mga tagasuporta at pamilya.
Sa kanyang huling mga araw, nagpasya si Mercy na magtanghal at magbigay ng isang espesyal na performance ng kanyang paboritong awit na “Basang Basa Sa Ulan,” isang tanyag na kanta na tumatak sa puso ng marami. Ang kanyang pagtatanghal ay naganap sa isang intimate na pagtitipon sa kanyang tahanan, kung saan naroroon ang mga malalapit niyang kaibigan at pamilya.
Ayon sa mga saksi sa insidente, habang kinakanta ni Mercy ang “Basang Basa Sa Ulan,” makikita sa kanyang mata ang kalungkutan at isang uri ng pagpapatawad at pagsasara. Habang binabaybay ang bawat linya ng kanta, tila iniwan ni Mercy ang kanyang mga huling mensahe sa bawat nota at salitang kanyang inawit. Hindi maiwasang maluha ang mga tao sa paligid niya, dahil ang bawat linya ng kanta ay sumasalamin sa mga pagsubok at pagninilay na kanyang naranasan sa buong buhay.
“Basang Basa Sa Ulan” ay isang awit na puno ng emosyon, na nagsasaad ng mga damdamin ng pag-ibig at kalungkutan. Ayon sa mga malalapit kay Mercy, ito ang kanta na laging sumasalamin sa kanyang buhay—punong-puno ng pag-asa at malalim na pagmumuni-muni, kahit na puno rin ng pagsubok. Sa kanyang huling pagtatanghal, ipinakita ni Mercy ang kahalagahan ng pagpapatawad, pag-ibig, at pagtanggap sa sarili at sa mga tao sa kanyang paligid.
Isang kaibigan ni Mercy ang nagsabi, “Ang mga huling sandali niya habang kinakanta niya ang kantang iyon ay isang malalim na mensahe. Hindi lang ito tungkol sa kanta, kundi tungkol sa kung paano niya tinanggap ang lahat ng nangyari sa kanyang buhay—mga pagkatalo at tagumpay, pagluha at pagtawa.”
Ang huling pagtatanghal ni Mercy ng “Basang Basa Sa Ulan” ay naging isang simbolo ng kanyang lakas at katatagan, pati na rin ng pagmamahal at pasasalamat sa mga taong naging bahagi ng kanyang buhay. Sa kabila ng kanyang sakit at paghihirap, hindi niya pinalampas ang pagkakataon na iparating ang isang mensahe ng pag-ibig at pagkakaisa.
Ang kanyang mga huling sandali ay nagbigay ng inspirasyon at lakas sa lahat ng nakasaksi, at ang kantang “Basang Basa Sa Ulan” ay magiging isang paalala ng kabutihan at katatagan ni Mercy Sunot sa mga taon ng kanyang buhay. Sa bawat tulo ng ulan, matatandaan ng kanyang pamilya at mga tagasuporta ang mga huling tinig na nagsasabing, “Ang buhay ay patuloy, kahit basang-basa sa ulan.”